Το τένις στην Ελλάδα, το παρελθόν και το μέλλον του
Ολόκληρη η Ελλάδα έζησε τηλεοπτικά τη τενιστική της εβδομάδα παρακολουθώντας κολλημένη στη τηλεόραση το τουρνουά Rolland Garros με αποκορύφωμα τη τελική αναμέτρηση μεταξύ του Σέρβου Νόβακ Τζόκοβιτς και του δικού μας Στέφανου Τσιτσιπά.
Μολονότι δεν είχε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα μας γέμισε όλους χαρά και εθνική περηφάνια, που την χρειαζόμασταν και η οποία είχε πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα αισιοδοξίας, έτσι για να ξεχάσουμε τα προβλήματα της πανδημίας και ενόψει θέρους να επανέλθομε στη κανονικότητα.
Το ίδιο επιτυχής και πλέον του αναμενόμενου ήταν και η συμμετοχή της Μαρίας Σάκκαρη στα μονά γυναικών που με ηρωικό αγώνα στα ημιτελικά με την πρωταθλήτρια που κατάκτησε το κύπελλο, που μπορεί μεν να ηττήθηκε ευκλεώς, αλλά καταξιώθηκε στη παγκόσμια τενιστική οικογένεια και βελτίωσε τη κατάταξη της.
Όλοι μας ευχόμαστε στους πρωταθλητές μας μεγάλες επιτυχίες στα διεθνή τουρνουά τένις, αλλά κυρίως τη κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους προσεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ήδη οι Έλληνες με τη βοήθεια των σχολιαστών των αγώνων στη τηλεόραση γίναμε όλοι εξπέρ στο τένις και μάλιστα στα αγγλικά για τους τενιστικούς όρους, καθώς και για τα διάφορα τουρνουά, τους παίκτες και την κατάταξη τους.
Μερικοί όμως μπερδεύονταν λίγο με το μέτρημα των πόντων, που είναι περίεργο αλλά κληρονομιά από την εξέλιξη του τένις στην Αγγλία και αρκετοί ανεξαρτήτου ηλικίας αποφάσισαν να αρχίσουν να μαθαίνουν ή να ξαναρχίσουν το τένις.
Αυτό μπορεί να ωφελήσει κάποιους πολύ,γιατί το τένις παρέχει πλήρη άσκηση όχι μόνο στο σώμα αλλά κρατά το μυαλό σε εγρήγορση.
Το τένις είναι ένα ευγενές άθλημα με συγκεκριμένους παγκοσμίως κανόνες συμπεριφοράς, που στα club και στους επίσημους αγώνες ακόμα και από τους θεατές τηρούνται απόλυτα.
Το τένις ξεκίνησε ως αριστοκρατικό σπόρ της καλής κοινωνικής τάξης και είναι κατά συνέπεια ακριβό, αλλά έχει πλέον ευρύτατη βάση χωρίς κοινωνικές διακρίσεις.
Πρέπει όμως να διακρίνουμε μεταξύ επαγγελματικού και ερασιτεχνικού τένις, και εδώ η διαφορά είναι τεράστια σε σχέση με τα άλλα σπορ.
Η πιθανότητα για να εξελιχθεί ένα παιδί σε τενίστα παγκοσμίου επιπέδου είναι απειροελάχιστη, αλλά αν πραγματικά αγαπάει το τένις, προπονείται από πολύ μικρή ηλικία, έχει ισχυρή θέληση και δεν απογοητεύεται στη πρώτη δυσκολία, έχει φυσικά προσόντα, πνεύμα αγωνιστικό και οικογενειακή στήριξη αξίζει να προσπαθήσει.
Το ερασιτεχνικό τένις είναι βασικά μια ευχάριστη άσκηση με κοινωνική ζωή, αλλά είναι πολύ χρονοβόρο όχι μόνο για το παιχνίδι, αλλά για την προετοιμασία και την αναμονή.
Από παρατηρήσεις προκύπτει, ότι μόνο ένας στους πενήντα που άρχισαν τένις συνεχίζει μέχρι τέλους γιατί είναι ομαδικό παιχνίδι και χρειάζεται συμπαίκτης ίδιου περίπου επιπέδου, αλλά αυτοί που το συνεχίζουν γίνονται φανατικοί και το θεωρούν πρώτη προτεραιότητα.
Τα παιχνίδια με τη σφαίρα εμφανίζονται από τα βάθη της ιστορίας, αφού ο ΄Ομηρος αναφέρει τις επιδόσεις της Ναυσικάς στο παιχνίδι, στη δε αρχαιότητα οι νέοι γυμνάζονταν στη σφαιριστική.
Η παιδιά με τη σφαίρα στην εξέλιξη της εμφανίζεται το 13ο αιώνα στη Γαλλία ως Royal Tennis και στην Αγγλία ο βασιλιάς Ερρίκος VIII υπήρξε πρωταθλητής του tennis.
Ο ιδρυτής του τένις με τη σημερινή μορφή θεωρείται ο ταγματάρχης W.C.Wingfield το 1872 που ίδρυσε το πρώτο Lawn Tennis Club στο κόσμο και συνέταξε οδηγό με τους κανόνες του παιχνιδιού, που ισχύουν μέχρι σήμερα.
Στο πρώτο καταστατικό δόθηκε στο παιχνίδι η ονομασία «Σφαιριστική ή Lawn Tennis» αλλά γρήγορα λόγω της δυσκολίας της προφοράς του σφαιριστική παρέμεινε μόνο η λέξη tennis, για την προέλευση της οποίας υπάρχουν πολλές εκδοχές.
Lawn Tennis ονομάζεται γιατί αρχικά παίζονταν σε γήπεδα με γκαζόν, τώρα όμως χρησιμοποιούνται επιφάνειες με διάφορα υλικά, τα καλύτερα, πιο ξεκούραστα και με λιγότερη καταπόνηση στα πόδια είναι τα clay courts ( χωμάτινα), όπως είναι στο Roland Garros, τα δε παιχνίδια για το κύπελλο Davis παίζονται υποχρεωτικά σε clay courts.
Το πρώτο club τέννις είναι το Wimbledon (1873) στο Λονδίνο, όπου διεξάγεται σε γήπεδα με γκαζόν και είναι το σπουδαιότερο στο κόσμο τουρνουά τένις και ένα από τα τέσσερα Grande Slam.
Στη χώρα μας γύρω στα 1885 το τένις άρχισε να παίζεται σε ιδιωτικά γήπεδα, το δε 1895 ιδρύθηκε το «Lawn Tennis Club Αθηνών», που το 1913 άλλαξε ονομασία σε Όμιλος Αντισφαιρίσεως Αθηνών ( Ο.Α.Α.) .
Άρχισε δε να λειτουργεί από το έτος 1896 με εγκαταστάσεις και τρία γήπεδα στον ίδιο με σήμερα χώρο, όπου διεξήχθησαν τα παιχνίδια του ολυμπιακού αγωνίσματος της αντισφαιρίσεως των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων με νικητές στα μονά ανδρών τον Ιρλανδό J.Bolland και στα διπλά τους J.Bolland-F.Traun Γερμανό.
Στον ίδιο χώρο διεξήχθησαν και τα παιχνίδια τένις των Ολυμπιακών Αγώνων του 1906 και διεξάγονται έκτοτε σχεδόν όλες οι μεγάλες διεθνείς τενιστικές συναντήσεις, τα πανελλήνια πρωταθλήματα και το κύπελλο «Ακρόπολις», πλην του κυπέλλου Davis το 1983, που διεξήχθη στον Α.Ο. Κηφισιάς και των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 στο ΟΑΚΑ.
Ο Ο.Α.Α. για πολλά χρόνια υπήρξε το μοναδικό κλειστό club τένις στη χώρα μας, τόπος συγκεντρώσεως όλης της καλής κοινωνίας των Αθηνών, με κοινωνικές εκδηλώσεις και καλούς παίκτες, κυρίως από τον ελληνισμό της διασποράς, Αίγυπτο και Αγγλία.
Μετά το 1920 άρχισαν να ιδρύονται και άλλοι όμιλοι αντισφαίρισης, όλοι κλειστοί, όπως στη Θεσσαλονίκη με τον επί 17 χρόνια πρωταθλητή Ελλάδος Στάλιο, ο Α.Ο.Κηφισιάς, Φιλοθέης, Πανελλήνιος, Μίλωνας, Φοίνιξ στη Κέρκυρα και έκτοτε πολλαπλασιάστηκαν με την μορφή αθλητικού σωματείου, τα οποία μετέχουν στην Ελληνική Φίλαθλο Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ), πρόεδροι της οποίας υπήρξαν διακεκριμένες προσωπικότητες όπως ο Ι. Κετσέας, ο πρόεδρος του Α.Π. Σπ. Γάγγας και από το 1995 πρόεδρος είναι ο κ. Σπ.Ζαννιάς.
Τα διάφορα ιδιωτικά clubs που είναι αρκετά δεν θεωρούνται αθλητικά σωματεία και τα μέλη τους δεν μπορούν να μετέχουν σε επίσημους αγώνες παρά μόνο με τη κάλυψη αθλητικού σωματείου.
Έκτοτε όλη η χώρα γέμισε με γήπεδα τένις κυρίως δημοτικά, αλλά υπάρχουν και τα γήπεδα των ξενοδοχείων, των διαφόρων ακτών και πολλά ιδιωτικά.
Αυτό είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο γεγονός, που σηματοδοτεί μια μεγάλη αύξηση των ασχολουμένων με το τένις, που πλέον έπαυσε να είναι αριστοκρατικό σπόρ, δεν είναι πλέον ακριβό, αλλά πολύ προσιτό για όλες τις κοινωνικές τάξεις, πράγμα που σημαίνει ότι από την μεγαλύτερη συμμετοχή κυρίως παιδιών στο άθλημα θα ξεπεταχτούν καινούργιοι πρωταθλητές, που έχουν ως παράδειγμα τους πρωταθλητές μας Τσιτσιπά και Σάκκαρη.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρομαι τους τενίστες μας με διεθνείς διακρίσεις όπως την Ιουλία (Didi) Βλαστού Σερπιέρι, χρυσή ολυμπιονίκη στο διπλό γυναικών το 1924, τον Νίκο Καλογερόπουλο, νικητή στα juniors στο Wimbledon και τη Λένα Δανιηλίδη, που έφθασε στο νούμερο 14 στη παγκόσμια κατάταξη.
Προτρέπω λοιπόν τους γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να ασχολούνται με το τένις, γιατί εκτός από την τέλεια άθληση, προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, της σωστής συμπεριφοράς, του αθλητικού ήθους και της κοινωνικότητας.
Υ.Γ.Προς λύση κάθε απορίας το παραπάνω άρθρο είναι προϊόν της μακροχρόνιας πείρας μου ως μέτριου παίκτη του τένις και διοικητικού παράγοντα (Γ.Γ) του Α.Ο..Κηφισιάς.
***
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής - Αρεοπαγίτης ε.τ.
