Μπορείς να βγεις πιο δυνατός μέσα από ένα διαζύγιο;
Η οδυνηρή εμπειρία ενός διαζυγίου δεν έχει μόνο side effects. Ο νο1 bestselling συγγραφέας Νικόλας Ουρανός εξηγεί γιατί έχουν και οι χωρισμένοι δικαίωμα να... γιορτάζουν!
Παρατηρώντας στις στατιστικές να αυξάνονται τα διαζύγια με γεωμετρική πρόοδο, φτάνοντας πλέον και ξεπερνώντας το ιλιγγιώδες ποσοστό του 50% για τα ελληνικά δεδομένα, θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν αυτό ως παράγοντας είναι από μόνο του ικανό να τρομάξει κάποιον ο οποίος αναζητά τον ιδανικό σύντροφο για να δεσμευτεί αλλά και να κλονίσει όλους όσοι θέλουν να πιστέψουν αρχικά και να βιώσουν στη συνέχεια την αληθινή αγάπη.
Εχοντας περάσει μέσα από ένα διαζύγιο, αυτό όχι μόνο δε σε καθιστά ανάπηρο ερωτικά, αλλά σου παρέχει και μεγαλύτερηεμπειρία, «τεχνογνωσία» και αποφασιστικότητα ώστε να ανακαλύψεις την αληθινή αγάπη. Πολλοί έχουν ισχυριστεί πως όσα διαδραματίζονται τις μέρες του χωρισμού και τους μήνες του διαζυγίου ισοδυναμούν με θάνατο. Και εξ ιδίων κρίνοντας, θα συμφωνήσω μαζί τους.
Ναι, σε καταλαβαίνω, το έχω περάσει και εγώ. Βρίσκεσαι πεσμένος στο «κανναβάτσο», χτυπημένος, ιδρωμένος, πονεμένος από φωνές, λόγια, απειλές του «αντιπάλου», με τον οποίο πριν από λίγο καιρό είχατε πιστέψει πως μπορούσατε να μοιραστείτε την υπόλοιπη ζωή σας. Αισθάνεσαι απαίσια, σε τραγική κατάσταση, όχι μόνο επειδή «αλλάζεις δέρμα» χωρίζοντας, αλλά κυρίως επειδή έχεις κληρονομήσει τη στάμπα του αποτυχημένου. «Πώς κάτι που “αγάπησα” τόσο πολύ μπόρεσε και με “πλήγωσε” τόσο πολύ;» Αυτό είναι το κύριο ερώτημα που επανέρχεται διαρκώς στο μυαλό σου.
Ας τα πάρουμε, όμως, και πάλι όλα από την αρχή. Φαντάζουμε να απέχουμε τόσο πολύ από την αληθινή ευτυχία απλώς επειδή έως τώρα επιλέγαμε να χρησιμοποιούμε στη ζωή μας πράγματα που μας έδιναν ψήγματα κατασκευασμένης και προσωρινής «ευτυχίας». Δεν είμαι σε καλή διάθεση; Ας πάω για ένα all day shopping. Τσακώθηκα με τον/τη σύζυγό μου; Ας του/της πάρω ένα δώρο ή ας πάμε ένα έξτρα τριήμερο διακοπές κάπου για να συμφιλιωθούμε. Δε δίνω προσοχή και δεν περνώ πραγματικό χρόνο με τον άνθρωπό μου επειδή επιλέγω να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στη δουλειά μου; Ας του/της χαρίσω χρήματα να τα ξοδέψει όπου θέλει.
Με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάζω τον/την «απέναντι» και «πάω για άλλα». Πόσες φορές χρειάζεται να με «επαναλάβω» για να καταλάβω πως αλλού βρίσκεται η λύση και η λύτρωση;
Ο γάμος, δηλαδή η νομική και συναισθηματική δέσμευση δύο συντρόφων ενώπιον Θεού και ανθρώπων, συνοδεύεται με τη σειράτου από άπειρες πεποιθήσεις και στερεότυπα που έχουμε αρχίζει να σχηματίζουμε από τη νηπιακή μας κιόλας ηλικία. Ποντάρουμε λοιπόν απλώς στα χαρίσματα του ανθρώπου που φαίνεται να ικανοποιούν όλα εκείνα τα στερεότυπα που μας έχουν γίνει βίωμα και πιστεύουμε πως αυτά είναι ικανά να κάνουν έναν γάμο να κρατήσει. Έτσι, χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε, στην πραγματικότητα σταματάμε να «δουλεύουμε» πραγματικά για τη σχέση.
Άραγε φτάνει ο σύντροφος που επέλεξα να είναι ιδανικός πατέρας για την ανατροφή των παιδιών μου όταν δεν προσπαθεί στους άλλους τομείς της σχέσης μας να γίνει καλύτερος, για παράδειγμα, να ελέγχει τις αντιδράσεις που προέρχονται από τα συναισθήματά του; Έχοντας πάντως αντιμετωπίσει και ξεπεράσει το σοκ του διαζυγίου, είσαι πιο έτοιμος να «ακούσεις» και πιο ανοιχτός να «εφαρμόσεις». Και φυσικά να κλείσεις το γρηγορότερο δυνατόν τις κάθε είδους εκκρεμότητες, όχι μόνο τις συναισθηματικές, αλλά και αυτές που έχεις μαζί με τον/την τέως σε χαρτιά, συμβόλαια, οικονομικά, συμφωνίες.
Μόνο τότε θα καταφέρεις να κλείσεις οριστικά την πόρτα στο παλιό και θα ξεκινήσεις να αποτοξινώνεσαι για να φέρεις το καινούριο. Τώρα είσαιέτοιμος να αναζητήσεις, να αμφισβητήσεις, να μάθεις. Να εισπράξεις γνώση από τους καλύτερους και σιγά σιγά να τη φέρεις στα μέτρα σου, να την εφαρμόσεις και, με την ανάλογη πειθαρχία που θα επιδείξεις, να την κάνεις μέρος της πραγματικότητάς σου, κτήμα σου. Αντιλαμβάνεσαι πως η αποστειρωμένη συναισθηματική γυάλα όπου έως τότε ζούσες ναι μεν έσπασε, αλλά απελευθέρωσε ενέργειαγια ένα νέο, πιο καθαρό και συνειδητό ξεκίνημα, πρώτα σε σχέση με τον ίδιο σου τον εαυτό και ύστερα με προορισμό το «απέναντι».
Δε βολεύεσαι με το μέτριο, το σχετικό, βάζεις νέους στόχους και νέα όρια, αφού έχεις μάθει καλά πως όλος αυτός ο πόνος και η ανώμαλη προσγείωση που βίωσες εκδηλώθηκαν ακριβώς εκεί για να σε μάθουν ότι ο πόνος σου δεν είναι ένας αληθινός εχθρός, αλλά ένας εφήμερος σύμμαχος.
Θα κληθείς να συμφιλιωθείς και να γνωρίσεις καλύτερα εσένα, την πηγή, τη βάση και την αφετηρία μιας επιτυχημένης σχέσης. Τελικά, βγήκες από έναν γάμο, αλλά δεν είσαι σε μειονεκτική θέση. Μπορεί να πλήρωσες ένα μεγάλο τίμημα για όλα αυτά τα ακραία που βίωσες, αλλά τα κέρδη σου είναι τα εξής: Παρατηρείς και αξιολογείς καλύτερα τα σημάδια. Αν κάτι φαίνεται εξαρχής να μη λειτουργεί, δε συνεχίζεις να επιμένεις, ωραιοποιώντας καταστάσεις. Η «συλλεκτική» εμπειρία σου σε έχει μεταμορφώσει και σε έχει κάνει ρεαλιστή/-στρια. Δεν είσαι ούτε και θέλεις να εκπέμπεις μια αύρα απελπισμένου/-ης για σχέση. Από την εμπειρία σου έμαθεςκαλά πως δεν αρκεί απλώς να βρίσκεσαι σε μια σχέση για νααισθάνεσαι την αγάπη.
Και βέβαια μπορείς να εξελιχθείς σε επίζηλο «στόχο». Πάρα πολλοί θα ήθελαν να μοιραστούν τη ζωή τους με εκείνον/-η που γνώρισε την άλλη όψη του φεγγαριού. Με εκείνον/-η που έμαθε πραγματικά και όχι επιφανειακά, κάνοντας την κατάρα του διαζυγίου ευλογία της ερωτικής και συναισθηματικής κατάρτισής του.
Νικόλας Ουρανός, Life and Relationship Coach
Κάνε την εγγραφή σου για να λάβεις δωρεάν τις πρώτες 40 σελίδες του best seller Ευ Ζην Τώρα εδώ: https://bit.ly/2OwQKVz
