Header Ads

Πέθανε η αρχαιολόγος Φ. Δακορώνια που αφιέρωσε τη ζωή της στην ανάδειξη των Θερμοπυλών

Θερμοπύλες, Αγαλμα Λεωνίδα

  Πέθανε η αρχαιολόγος Φανουρία Δακορώνια με ξεχωριστή συνεισφορά στο διάστημα της θητείας της στην ΙΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων αλλά και με σημαντικό έργο μελέτης, σχεδιασμού και υλοποίησης των Αρχαιολογικών Μουσείων της Λαμίας και της Αταλάντης. Η ίδια αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής και του έργου της στην ανάδειξη των Θερμοπυλών, ενώ δικό της έργο ήταν η αρχαιολογική έρευνα και η ανάδειξη του μυκηναϊκού Κύνου Λοκρίδας όπου βρέθηκε εργαστήριο αγγείων εικονιστικού ρυθμού με διάφορα πρωτότυπα θέματα. 

 «Εκρηκτική και απρόβλεπτη σαν το ηφαίστειο, θυελλώδης σαν τους ανέμους του Αιγαίου, τολμηρή και αποφασιστική σαν τους μακρινούς της προγόνους, ανήσυχη και ριψοκίνδυνη σαν τους παππούδες της ναυτικούς», την περιέγραφε η Μαρία – Φωτεινή Παπακωνσταντίνου, στενή της συνεργάτιδα στην ΙΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων προ ετών σε εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί για το καινοτομικό κέντρο ιστορικής ενημέρωσης Θερμοπυλών. 

 Η ανακοίνωση της Λίνας Μενδώνη για τη Φανουρία Δακορώνια

Η απώλεια της Φανουρίας Δακορώνια γεμίζει θλίψη το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Όλοι οι συνάδελφοί της, όσοι την γνωρίσαμε από κοντά, θρηνούμε τον χαμό της. Αξια και καταξιωμένη αρχαιολόγος, η Φανουρία Δακορώνια διακρίθηκε σε όλη της τη σταδιοδρομία για το ήθος, τη συνέπεια και τον επαγγελματισμό της. Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στο διάστημα που υπηρέτησε στη ΙΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, την οποία αναδιαμόρφωσε, ενώ στο δικό της έργο, σε μεγάλο βαθμό, οφείλεται η μελέτη, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των Αρχαιολογικών Μουσείων της Λαμίας και της Αταλάντης. Δικό της έργο η αρχαιολογική έρευνα και η ανάδειξη του μυκηναϊκού Κύνου.

Η Φανουρία ήταν ένας ανοιχτός και προσηνής άνθρωπος. Αντιμετώπιζε με αγάπη τους νέους, καθοδηγούσε τους νέους αρχαιολόγους. Με δύναμη αντιμετώπισε τη δοκιμασία της ασθένειας. Πάλεψε πολύ τον καρκίνο, με θάρρος, αισιοδοξία και απόλυτη αξιοπρέπεια. Ο δυναμισμός, η καλοσύνη της, το ευφυές χιούμορ της θα μας λείψουν. Η απώλειά της θα είναι αισθητή σε όλους μας.

Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους της, στους συναδέλφους της, στους πολυάριθμους φίλους της. 

Η άγνωστη ιστορία για το άγαλμα του Λεωνίδα που είχε αποκαλύψει η Φανουρία Δακορώνια

Πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποιος ομογενής της Αμερικής, ονόματι Δουσμάνης, Σπαρτιάτης την καταγωγή, πρόσφερε χρήματα για την ανέγερση μνημείου του Λεωνίδα στη Σπάρτη. Ανετέθη τότε στον γλύπτη Φαληρέα να κάνει άγαλμα. Λόγω του πολέμου, οι ενέργειες σταμάτησαν.

Μετά τον πόλεμο ο Φαληρεύς τελείωσε το άγαλμα, αλλά ο αρχικός χορηγός Δουσμάνης είχε πεθάνει. Έτσι ο γλύπτης φρόντισε και ήρθε σε επαφή με την οργάνωση ΑΧΕΠΑ, της οποίας ο τότε πρόεδρος Χάρης Μπούρας συγκέντρωσε τριακόσιους ομογενείς Σπαρτιάτες της Αμερικής, που προσέφεραν από 300 δολάρια ο καθένας για την ανέγερση του μνημείου στη Σπάρτη.

Επειδή, όμως, το άγαλμα του Λεωνίδα παριστάνεται γυμνό, ο τότε δεσπότης της περιοχής αντέδρασε στην κατασκευή του και τελικά αποφασίστηκε το μνημείο και το άγαλμα του Λεωνίδα να στηθεί στις Θερμοπύλες. Μάλιστα οι τριακόσιοι εκείνοι δωρητές έλαβαν τον τίτλο των Ιπποτών των Θερμοπυλών. Ζήτησαν, όμως, να γραφτούν τα ονόματά τους στην όψη του Μνημείου. Ο γενικός διευθυντής Αρχαιοτήτων, Σπ. Μαρινάτος, αντέδρασε και τελικά υπεχώρησε και δέχθηκε να γραφτούν τα ονόματα στην πίσω όψη του μνημείου.

Έτσι κι έγινε. Το γεγονός όμως σχολιάστηκε δυσμενώς πολλές φορές, και υπήρξαν μάλιστα και αστείες παρεξηγήσεις…

Πολλοί νόμιζαν ότι αυτοί ήταν οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, που έπεσαν στη φημισμένη μάχη! Τελικά το 1968/69 δόθηκε εντολή και αφαιρέθηκαν αυτές τις πλάκες.

Αντικαταστάθηκαν με δύο άλλες, όπου γράφτηκαν τα ονόματα του αρχικού χορηγού και εμπνευστού του μνημείου Δουσμάνη και του προέδρου του ΑΧΕΠΑ Χάρη Μπούρα, που φρόντισε για τη συγκέντρωση του ποσού, τα ονόματα των τριών μελών της επιτροπής που εξετέλεσε το μνημείο και του γλύπτου Φαληρέα.

Μνημονεύεται επίσης ότι το μνημείο έγινε με δαπάνη τριακοσίων ομογενών της Αμερικής.

 ΠΗΓΕΣ: Υπουργείο Πολιτισμού, kaliterilamia.gr

Η συνέχεια εδώ
Από το Blogger.