Τι γράφουν οι New York Times για την κατάσταση στην Ελλάδα
Σύμφωνα με τη σύνταξη της εφημερίδας, η Ελλάδα πρέπει αυτή την στιγμή να εφαρμόσει οδυνηρές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο η προϋπόθεση γι’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν είναι η λιτότητα, όπως απαιτείται στη συμφωνία, αλλά η οικονομική ανάκαμψη.
Στη συνέχεια, διατυπώνεται η άποψη ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σεκρίσιμη κατάσταση και η συμφωνία της Δευτέρας απλώς θα επιδεινώσει τα πράγματα. Η χρόνια λιτότητα και η οικονομική ύφεση έχουν δηλητηριάσει την πολιτική ζωή στην Ελλάδα, έχουν καταστήσει άνεργο έναν στους τέσσερις Έλληνες εργαζόμενους (και σχεδόν 2 στους 3 νέους), ενώ έχουν διαρρήξει το δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας στη χώρα, επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Αυτές οι θυσίες, όπως υποστηρίζεται, έχουν καταπνίξει τις επενδύσεις και έχουν κατασπαταλήσει ανθρώπινους πόρους. Οι εμπειρογνώμονες δηλώνουν ότι υπάρχουν λίγες πιθανότητες οι περαιτέρω θυσίες να αναστήσουν την ελληνική οικονομία ή να καταστήσουν βιωσιμότερο το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, αυτό είναι ότι ακριβώς διατείνονται για μια ακόμη φορά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ.
Στο κύριο άρθρο της εφημερίδας αναφέρεται επίσης ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αισθάνθηκε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να το αποδεχθεί. Συμφώνησε λοιπόν να περικόψει τους μισθούς και να καταργήσει 15.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, όχι μέσω συνταξιοδοτήσεων ή παραιτήσεων, αλλά απολύοντας τους κατόχους των θέσεων αυτών, όπως σημειώνεται.
Ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος, αναποτελεσματικός και μαστίζεται από πελατειακές σχέσεις, όπως τονίζεται, ενώ σαφώς χρήζει μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος οικονομικής ανανέωσης και ανάκαμψης. Ωστόσο, το να διώχνεις χιλιάδες εργαζόμενους, όταν το ποσοστό ανεργίας είναι 27% δεν αποτελεί τον ενδεδειγμένο δρόμο για μια πραγματική μεταρρύθμιση, ιδιαίτερα όταν αυτό συμβαίνει κατόπιν των εντολών ξένων τραπεζιτών. Ο τελευταίος αυτός γύρος περικοπών στο δημόσιο τομέα, τον περασμένο μήνα, όταν έπαυσε η λειτουργία του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα, είχε πολύ αρνητικά αποτελέσματα και σχεδόν κατακερμάτισε την εύθραυστη κυβέρνηση συνασπισμού του κ. Σαμαρά, εκτιμά η σύνταξη της εφημερίδας.
Επίσης, η συμφωνία της Δευτέρας, όπως επισημαίνεται, καλεί για ένα ασταθές πρόγραμμα καταβολής πληρωμών που θα επιτρέψει στους πιστωτές να αναβάλουν τις δανειακές δόσεις εάν η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις της έως τις 19 Ιουλίου. Εν συντομία, όσο πιο αβάσιμη γίνεται η λιτότητα ως φάρμακο για την οικονομία, τόσο λιγότερο αμφισβητείται ως πολιτική φόρμουλα.
Ο πιο σταθερός υποστηρικτής της, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, ετοιμάζεται για νέες εκλογές αυτόν τον Σεπτέμβριο και είναι πολύαπίθανο να αλλάξει τη συμπεριφορά της -που είναι δημοφιλής στους Γερμανούς φορολογούμενους- πριν τις εκλογές. Ούτε επίσης είναι πιθανόν να αλλάξει συμπεριφορά η κα Μέρκελ σε περίπτωση επανεκλογής της, σύμφωνα με το άρθρο.
Τέλος, επισημαίνεται ότι άλλοι πιστωτές, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φαίνονται να ανησυχούν περισσότερο από το προφανές ότι η λιτότητα έχει επιφέρει πραγματική καταστροφή στην ελληνική οικονομία. Αλλά αυτή η συνειδητοποίηση μέχρι στιγμής δεν έχει προκαλέσει αλλαγή πολιτικής ή ανακούφιση στους Έλληνες που υποφέρουν.
ICAP: Δραματική μείωση της απασχόλησης
Η σωρευτική υποχώρηση του ΑΕΠ κατά ένα ποσοστό της τάξης του 20% στο διάστημα 2008-2012 συνοδεύθηκε από σχεδόν ισοδύναμη μεταβολή της απασχόλησης (-19% μεταξύ τέταρτου τριμήνου 2008 και 2012), σύμφωνα με την μελέτη για την ανεργία που πραγματοποίησε η ICAP τον Ιούλιο.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η δραματική μείωση της απασχόλησης αντανακλά τις αρνητικές προσδοκίες για γρήγορη ανάκαμψη της οικονομίας, όπως αποτυπώνονται και στην εξέλιξη των επενδύσεων, παρά τις αλλαγές που επιβλήθηκαν σχετικά με την ευελιξία του θεσμικού πλαισίου της αγοράς εργασίας. Η επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας είχε άμεσο αντίκτυπο στην αγορά εργασίας, με τις δυσμενείς συνέπειες να πλήττουν κυρίως τον ιδιωτικό τομέα.
Ο λόγος «άνεργοι/ απασχολούμενοι» διαμορφώνεται σήμερα (πρώτο τρίμηνο 2013) στο 38% περίπου, δηλαδή σε κάθε οκτώ εργαζομένους αντιστοιχούν τρεις άνεργοι.
Όπως επισημαίνεται μάλιστα, η ύπαρξη ανέργων ακόμα και με υψηλότατο επίπεδο εκπαίδευσης και η παράταση της ύφεσης φαίνεται να μετατρέπουν την ανεργία εκτός από διαρθρωτικό και σε «πάγιο» χαρακτηριστικό της ελληνικής οικονομίας.
Σε αυτές τις συνθήκες είναι σημαντικό, σύμφωνα με την ICAP, να δοθεί μια σαφής εικόνα των εξελίξεων και τάσεων σχετικά με το μέτωπο της απασχόλησης και ιδιαίτερα εκείνο της ανεργίας, το ποσοστό της οποίας συνέχισε να αυξάνεται κατά τον τελευταίο χρόνο.
Απασχόληση Εργατικό Δυναμικό
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ο μέσος αριθμός των απασχολουμένων μειώθηκε κατά 8% (328 χιλ. άτομα) το 2012 σε σχέση με το 2011.
Η κάμψη της απασχόλησης συνεχίζεται και το 2013, αφού ο αριθμός των απασχολουμένων κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους μειώθηκε σε 3.595,9 χιλ., που συνεπάγεται ότι σε ένα μόνο έτος υπήρξε νέα απώλεια 242 χιλ. θέσεων εργασίας, ενώ στην τριετία 2010-2013 (πρώτο τρίμηνο) η μείωση των θέσεων εργασίας διαμορφώθηκε σε 829,7 χιλ.
Ανεργία
Ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας συνέχισε να αυξάνεται δραματικά κατά το 2012, ενώ και το πρώτο τρίμηνο του 2013 διευρύνθηκε περαιτέρω. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.355.237 άτομα, αυξημένος κατά 4,6% σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2012 και κατά 21% έναντι του πρώτου τριμήνου του 2012.
