Αν έχουμε κάνει το εμβόλιο κι ακόμα φοβόμαστε, δεν είμαστε μόνοι
Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κατανοήσουμε πόσο δύσκολη ήταν η πανδημία του κορονοϊού. Με ένα αόρατο αλλά θανατηφόρο ιό να πυροβολεί στις κοινότητές μας, μας είπαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να προστατευθούμε ήταν να μείνουμε σπίτι, να καλυφθούμε με μάσκες και να απομονωθούμε επ′ αόριστον από φίλους, οικογένεια και συναδέλφους. Και έτσι πράξαμε.
Ενα χρόνο αργότερα, πολλοί από εμάς ζούμε ακόμα με φόβο - ακόμη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μετά τον εμβολιασμό μας. Η επιστήμη μας λέει ότι τα εμβόλια είναι πολύ αποτελεσματικά και οι πιθανότητες να προσβληθούμε από το COVID-19 μετά τον εμβολιασμό μας είναι μικρές. Αλλά η απομάκρυνση του τραύματος δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά όταν οι ειδήσεις επικεντρώνονται σε παραλλαγές και σε μια πιθανή τέταρτη αύξηση.
Η πρόκληση για τους εμβολιασμένους ανθρώπους τώρα είναι να απομακρυνθούν από σκέψη που βασίζεται στο φόβο και να φτάσουν σε ένα σημείο όπου είναι πρόθυμοι να ζήσουν και να αναλάβουν τις όποιες επικινδυνότητες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο δύσκολο να σταματήσουμε να ζούμε με φόβο μετά τη λήψη του εμβολίου (σκεπτόμενοι) και πώς να αναπροσαρμόσουμε τη ζωή μας μετά την λήψη του εμβολίου.
Ο φόβος παραμένει ακόμη και όταν η απειλή έχει μειωθεί
Μετά από ένα τραυματικό συμβάν, αναφέρει η HuffPost είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε και να είμαστε σε εγρήγορση. Τα ανθρώπινα όντα είναι πλασμένα για να επιβιώνουν και κατασκευασμένα για να ξεφύγουν τον κίνδυνο, δηλώνει η Λούσι ΜακΜπράιντ, ιατρός εσωτερικής ιατρικής στην Ουάσιγκτον, D.C.
«Είμαστε φυσικά τρομοκρατημένοι και φοβισμένοι και ευάλωτοι όταν υπάρχει απειλή όπως το COVID-19», δηλώνει η ΜακΜπράιντ. Αφού περάσει η απειλή, ο φόβος μπορεί να παραμείνει.
(Αυτό) το βλέπουμε να συμβαίνει με διάφορα τραύματα. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, άτομα που πρόσφατα είχαν βιώσει ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Οι επιζώντες ενδέχεται να αναπτύξουν συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες και θα χρειαστεί λίγος χρόνος προτού να είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στο τιμόνι. Ομοίως, οι επιζώντες από ενδοοικογενειακή κακοποίηση μπορεί να διστάσουν πριν προχωρήσουν σε νέα σχέση.
Το ίδιο κόνσεπτ ισχύει για το COVID-19. Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο παρατεταμένου τραύματος, δεν θα είναι εύκολο να βρεθούμε από μια υπερβολική κατάσταση φόβου σε μια κατάσταση που είμαστε πρόθυμοι να ζήσουμε τη ζωή και να αναλάβουμε τις όποιες επικινδυνότητες ξανά, λέει η ΜακΜπράιντ. Όταν ο φόβος εξαφανιστεί και όταν η απειλή ελαχιστοποιηθεί (μέσω εμβολιασμού), θα είναι εντάξει να προχωρήσουμε και να το προσπεράσουμε. Αλλά αυτό είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη.
Υπάρχουν επίσης συγκεχυμένα μηνύματα σχετικά με το τι είναι ασφαλές να κάνουμε μετά το εμβόλιο
Ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο δύσκολο για τους εμβολιασμένους ανθρώπους να μεταβούν από αυτόν τον «τόπο» φόβου είναι τα ευρέως μπερδεμένα μηνύματα που δέχονται ως προς την δημόσια υγεία σχετικά με το τι είναι και δεν είναι ασφαλές μετά τον εμβολιασμό.
«Υπάρχουν τόσα πολλά ”μεγάφωνα” και τόσες πολλές αντικρουόμενες συμβουλές», λέει η ΜακΜπράιντ...
Η επιστήμη είναι «εκεί έξω» κι είναι ξεκάθαρη: Είναι πολύ δύσκολο να νοσήσουμε από COVID-19 εάν έχουμε εμβολιαστεί πλήρως. «Θα έπρεπε να προσπαθήσουμε σκληρά», λέει η ΜακΜπράιντ.
Οι κλινικές μελέτες δείχνουν ότι οι εμβολιασμοί είναι απίστευτα αποτελεσματικοί, αλλά τα πραγματικά στοιχεία είναι ακόμη πιο συναρπαστικά. Σύμφωνα με τη Μόνικα Γκάντι, ειδική για τις μολυσματικές ασθένειες και καθηγήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, τα πραγματικά δεδομένα δείχνουν ότι ο πραγματικός κίνδυνος εμφάνισης COVID-19 μετά τον εμβολιασμό είναι περίπου 0,05% - κι αυτό όταν περιτριγυριζόμαστε από πολλούς ανθρώπους.
Το να πάμε γυμναστήριο, να δειπνήσουμε σε εσωτερικό χώρο, να πάμε κινηματογράφο ή κομμωτήριο - όλες αυτές οι δραστηριότητες που θεωρούνται ανασφαλείς για άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί - δεν φέρουν τον ίδιο κίνδυνο για εμβολιασμένα άτομα. Οι εμβολιασμένοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν με ασφάλεια «όλα αυτά και πολλά άλλα», λέει η Γκάντι.
Τώρα, τα δεδομένα (αυτά) δεν είναι δυνατόν να ισχύουν για κάθε άτομο στον πλανήτη, αναφέρει η ΜακΜπράιντ. Θα υπάρξουν σπάνιες λοιμώξεις και θα ακούσουμε για εμβολιασμένους ανθρώπους που είναι θετικοί (στον Covid -19). Αλλά σε γενικές γραμμές, μετά τον εμβολιασμό, ο θάνατος και η σοβαρή ασθένεια είναι σχεδόν εκτός συζήτησης. Υπήρξαν πολύ λίγες αποτυχίες μετά τον εμβολιασμό και η συντριπτική πλειονότητα των πρωτοποριακών λοιμώξεων είναι πιθανό να είναι ήπιες, αν όχι ασυμπτωματικές.
Ωστόσο, δεν είναι ώρα για τους εμβολιασμένους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις μάσκες ακόμα - κυρίως λόγω του σεβασμού για την πλειοψηφία εκείνων που δεν έχουν ακόμη εμβολιαστεί πλήρως και παραμένουν ευαίσθητοι στο COVID-19. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι τα πλήρως εμβολιασμένα άτομα είναι πολύ απίθανο να αρρωστήσουν, να μεταφέρουν τον ιό ή να τον διαδώσουν σε άλλους, αλλά όσο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν έχει εμβολιαστεί, οι μάσκες πιθανότατα θα είναι ο κοινωνικός κανόνας.
«Να είστε ευγενικοί στο κοινό και να διατηρείτε τους περιορισμούς που επιβάλλονται επειδή δεν έχουμε όλοι εμβολιαστεί», δηλώνει η Γκάντι.
Πώς να επανέλθουμε μετά το εμβόλιο για τον COVID-19
Τα ανθρώπινα όντα έχουν γεννηθεί για επιβίωση, αλλά είμαστε επίσης φτιαγμένοι και για να συνδεόμαστε με τους άλλους. Υπάρχουν τόνοι μελετών που επισημαίνουν πώς οι κοινωνικές σχέσεις βελτιώνουν την ψυχική και σωματική υγεία μας και μειώνουν τον κίνδυνο θνησιμότητας.
Η ουσιαστική αλληλεπίδραση με άλλους είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία μας, γι ’αυτό οι ειδικοί στον τομέα της υγείας αρχίζουν να λένε στους εμβολιασμένους ασθενείς να χαλαρώσουν τα ηνία.
Η ΜακΜπράιντ συνιστά πρώτα να βρούμε κάποιον που εμπιστευόμαστε, όπως έναν γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή έναν θεραπευτή, ο οποίος μπορεί ...να παρέχει λεπτή καθοδήγηση για τις μοναδικές ανάγκες σωματικής και ψυχικής υγείας. Η εκτίμηση κινδύνου για εμβολιασμένα άτομα που είναι σοβαρά ανοσοκατεσταλμένα μπορεί να διαφέρει από εκείνη που ισχύει για το γενικό εμβολιασμένο κοινό.
Θα χρειαστεί χρόνος για τα εμβολιασμένα άτομα να ξεπεράσουν το τραύμα και όλοι πρέπει να πάνε με τον δικό τους ρυθμό. Ας ξεκινήσουμε αργά. Εάν εξακολουθούμε να αισθανόμαστε φοβισμένοι μετά τον εμβολιασμό, μην πάμε αμέσως για φαγητό σε μια πολυσύχναστη εσωτερική συγκέντρωση. Ας κάνουμε ε ένα πικνίκ με έναν φίλο που επίσης έχει εμβολιαστεί, κι αν αισθανόμαστε καλά, το ξανακάνουμε ή δοκιμάζουμε κάτι άλλο. Πρακτική κοινωνικοποίηση και έξοδο. Σταδιακά, θα μοιάζει λιγότερο τρομακτικό.
«Είναι σαν να βρέχουμε τα πόδια μας», λέει η Γκάντ. «Μετά από οποιοδήποτε τραύμα, αργά μπαίνοντας στο νερό, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα».
