Header Ads

Ανάπτυξη για λίγους, στασιμότητα για τους πολλούς - Μεγάλο το στοίχημα το 2026 για την οικονομία

Ανάπτυξη για λίγους, στασιμότητα για τους πολλούς - Μεγάλο το στοίχημα το 2026 για την οικονομία

Βαθιά και διαχρονική ανισορροπία ανάμεσα στην αύξηση της παραγωγικότητας και την ανταμοιβή της εργασίας.

Παρά την αξιοσημείωτη βελτίωση των αποδοχών την τελευταία τετραετία, οι μισθοί στην Ελλάδα εξακολουθούν να αποτελούν μία από τις πιο αδύναμες συνιστώσες της οικονομίας, με το μερίδιο των αμοιβών επί του ΑΕΠ να παραμένει καθηλωμένο στο 28%, δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 38%.

Το στοιχείο αυτό, σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, αποτυπώνει μια βαθιά και διαχρονική ανισορροπία ανάμεσα στην αύξηση της παραγωγικότητας και την ανταμοιβή της εργασίας, παρά την εντυπωσιακή ονομαστική άνοδο των μισθών κατά 45% από το 2020 έως σήμερα.

Η στασιμότητα του δείκτη την τριετία 2022–2024 δείχνει ότι η ενίσχυση των εισοδημάτων δεν μεταφράστηκε σε ουσιαστική αναβάθμιση του μεριδίου της εργασίας στο ΑΕΠ. Η οικονομική μεγέθυνση της χώρας στηρίχθηκε κυρίως στα επιχειρηματικά κέρδη και στην αύξηση της παραγωγικότητας, χωρίς όμως να υπάρξει ανάλογη αναδιανομή προς τους εργαζόμενους. Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου μετά την πανδημία υπήρξε επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στοχευμένες παρεμβάσεις για τη στήριξη των πραγματικών αποδοχών, η Ελλάδα παραμένει ουραγός, εγκλωβισμένη σε ένα παραγωγικό μοντέλο χαμηλών απολαβών και περιορισμένων ευκαιριών αναβάθμισης.

Οι αιτίες αυτής της απόκλισης είναι πολυεπίπεδες και βαθιά ριζωμένες. Η χαμηλή παραγωγικότητα, η περιορισμένη συμμετοχή της βιομηχανίας και της υψηλής τεχνολογίας στη συνολική παραγωγή, η εξάρτηση από υπηρεσίες χαμηλής προστιθέμενης αξίας, καθώς και η διάχυτη μερική ή ευέλικτη απασχόληση, συγκρατούν το ύψος των αποδοχών.

Παράλληλα, η αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων μετά την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας έχει περιορίσει αισθητά τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων, διατηρώντας το μισθολογικό κόστος σε χαμηλά επίπεδα και δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο χαμηλών αμοιβών και περιορισμένης κατανάλωσης.

Το 2026 αναδεικνύεται, υπό αυτό το πρίσμα, σε χρονιά-ορόσημο για την αποκατάσταση της ισορροπίας αυτής. Ο κρατικός προϋπολογισμός ενσωματώνει την πρόβλεψη για αύξηση του μέσου ονομαστικού μισθού κατά 3,7%, ενώ ο πληθωρισμός αναμένεται να υποχωρήσει στο 2,2%. Αν οι προβλέψεις αυτές επιβεβαιωθούν, η χώρα θα καταγράψει τη μεγαλύτερη άνοδο πραγματικών μισθών μετά την κρίση ακρίβειας, με άμεσες θετικές συνέπειες για την κατανάλωση, την ανάπτυξη και τα δημόσια έσοδα.

Ωστόσο, οι παραδοχές αυτές παραμένουν εύθραυστες, καθώς εξαρτώνται από την πορεία της οικονομικής δραστηριότητας, την αντοχή των επιχειρήσεων και την επιτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

Για να επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού, η οικονομία θα πρέπει να εξασφαλίσει τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ επιπλέον εισοδήματα από μισθούς μέσα στο έτος. Από αυτά, περίπου 1 δισ. εκτιμάται ότι θα προέλθει από τον δημόσιο τομέα, μέσω της επικείμενης αύξησης του κατώτατου μισθού –που αναμένεται γύρω στο 4,5%– και της εφαρμογής του νέου μισθολογίου για ένστολους και άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Τα υπόλοιπα 2 δισ. θα πρέπει να προέλθουν από τον ιδιωτικό τομέα, όπου το στοίχημα είναι διπλό: να ενισχυθεί η κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις και να δοθούν αυξήσεις από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 500.000 εργαζόμενους.

Η ισορροπία ανάμεσα στην ανάπτυξη και τη δίκαιη αμοιβή της εργασίας αποτελεί το πιο κρίσιμο στοίχημα για την ίδια την κυβέρνηση. Για όσο οι μισθοί δεν ακολουθούν την αναπτυξιακή τροχιά και η μεσαία τάξη συνεχίζει να αισθάνεται οικονομικά πιεσμένη, το αφήγημα της ευημερίας θα δοκιμάζεται.

#ΑΝΑΠΤΥΞΗ #ΜΙΣΘΟΙ
Η συνέχεια εδώ
Από το Blogger.