Δρ. Απόστολος Παπαγεωργίου: Ο Πατέρας της Προωρότητας!
Με την ύπατη διάκριση του βραβείου Erich Saling της Διεθνούς Ένωσης Περιγεννητικής Ιατρικής τιμήθηκε πρόσφατα ο καθηγητής της νεογνολογίας και Περιγεννητικής του Πανεπιστημίου McGill, διευθυντής της μονάδας Νεογνολογίας του Εβραϊκού Νοσοκομείου του Μόντρεαλ δρ. Απόστολος Παπαγεωργίου.
Ο δρ. Παπαγεωργίου είναι ένας διαπρεπής νεογνολόγος στη διεθνή ιατρική σκηνή, ο οποίος σφράγισε με την παρουσία του τον τομέα της περιγεννητικής βιωσιμότητας στην επαρχία του Κεμπέκ σπάζοντας πολλά ρεκόρ σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γεννήθηκε στις παρυφές του Πηλίου και σπούδασε γυναικολογία στο Παρίσι. Από το 1974 είναι διευθυντής της Νεογνολογίας στο Νοσοκομέιο Jewish του Μόντρεαλ, τμήματος του Περιγεννητικού Κέντρου του Μαγκίλ. Εχει στο ενεργητικό του πάμπολλα επιστημονικά συγγράμματα και 130 επιστημονικές παρουσιάσεις στις διεθνείς ιατρικές συναντήσεις σε 32 χώρες ανά τον κόσμο.Υπήρξε μέλος πολλών επιτροπών σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια καθώς και μέλος της επιτροπής για το ΕΣΥ στην Ελλάδα το 1994.
Ο δρ. Απόστολος Παπαγεωργίου, διαπρεπής ανά τον διεθνή ιατρικό κόσμο για την πρωτοπορία του στην διάσωση πρόωρων βρεφών έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις , ενώ διετέλεσε πρόεδρος του Περιγεννητικού τομέα της Παιδιατρικής Εταιρείας του Καναδά καθώς και πρόεδρος των Νεογνολόγων του Κεμπέκ.
Στον αγώνα ενάντια στην προωρότητα των νεογνών έχει συνεισφέρει τα μέγιστα ο δρ. Απόστολος Παπαγεωργίου με πρωτοποριακές έρευνες. Ηταν εκείνος που πρώτος επιχείρησε στη Βόρεια Αμερική τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη (δημοσιεύθηκε το 1979) σχετικά με τη χορήγηση στεροειδών στις εγκύους πριν από τη γέννα για την πρόληψη της εμφάνισης συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας των πρόωρων νεογνών. Ηταν αυτός που πραγματοποίησε μελέτες σχετικά με τη χρήση καφεΐνης για την πρόληψη της άπνοιας προωρότητας αλλά και ιβουπροφαίνης για την αντιμετώπιση του ανοικτού αρτηριακού πόρου, ενός προβλήματος που εμφανίζεται συχνά στα πρόωρα μωρά. Εχει επίσης στο ενεργητικό του πρωτοποριακές μελέτες για τη διατροφική ισορροπία στα πρόωρα βρέφη, για την πορεία των προώρων που γεννιούνται με πάρα πολύ χαμηλό βάρος, για τους γονεϊκούς παράγοντες που επιδρούν βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα στην πορεία των πρόωρων μωρών αλλά και για διαφορετικές μεθόδους παροχής οξυγόνου σε μωρά πολύ χαμηλού βάρους.
Στην τελευταία απο τις πάμπολλες συνεντεύξεις που έχουμε κάνει μαζί η συζήτηση πέρασε σε πολλά επίπεδα:
-Ποιά ιδιαίτερότητα είχε το πρόσφατο βραβείο με το οποίο σας τίμησαν;
Πρόκειται για την κορωνίδα των βραβείων στον τομέα της Γυναικολογίας και της Περιγεννητικής. Είμαι τυχερός που η δουλειά μου έχει αναγνωρισθεί όλα αυτά τα χρόνια στον τομέα μου και το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Περιγεννητικής Ιατρικής ήρθε να συμπληρώσει μια καριέρα γεμάτη άοκνες προσπάθειες για την σηωτηρία και την καλή επιβίωση των προώρων νεογνών».
-Πόσο πρόωρα μπορούν να επιβιώσουν τα νεογνά σήμερα;
Εμείς εδώ στο Εβραϊκό Νοσοκομείο έχουμε ανανήψει νεογνά ακόμη και 22 εβδομάδων. Δεν υπάρχουν πολλά κέντρα νεογνολογίας που αναλαμβάνουν ανάνηψη στις 22 εβδομάδες. Το ποσοστό επιβίωσης στις 22 εβδομάδες είναι 15-20% ενώ για τις 23 εβδομάδες το ποσοστό ανεβαίνει στο 60%
-Παρατηρείται αύξηση των πρόωρων γεννήσεων τις τελευταίες δεκαετίες και γιατί;
Οι πρόωρες γεννήσεις έχουν αυξηθεί λόγω των εξωσωματικών γονιμοποιήσεων σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Παλιότερα γονιοποιούσαν πολλά ωάρια, αλλά τελευταία η τάση της ιατρικής είναι να γίνεται γονιμοποίηση μόνο σε δύο ωάρια προκειμένου να αποφεύγονται επιπλοκές. Η ιατρική μπορεί να κάνει μέσω των νέων εξετάσεων διάγνωση της πορείας της κύησης και της υγείας των εμβρύων με αποτέλεσμα να ενθαρρύνουμε γυναίκες μεγάλης ηλικίας να κυοφορούν.
-Εάν διαγνώσετε κάποιο γενετικό πρόβλημα σε έμβρυο συνιστάτε έκτρωση; Υπάρχουν ζευγάρια που αρνούνται αυτή τη λύση;
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ζευγάρια συνεννοούνται με το γιατρό τους και προβαίνουν στην καλύτερη λύση για το μέλλον του εμβρύου αλλά και της οικογενειακής τους κατάστασης. Υπάρχουν όμως θρησκευτικές αιρέσεις και ηθικές τάσεις που δεν επιτρέπουν στους γονείς να δουν καθαρά κι έτσι κάποια παιδιά ενώ έχουν διαγνωσθεί με γενετικό πρόβλημα, έρχονται στο κόσμο. Αυτή είναι επιλογή των γονιών, η ιατρική γνωρίζει πλέον να τα προλαμβάνει αυτά τα περιστατικά, αλλά περί προσωπικών επιλογών δεν μας πέφτει λόγος.
-Πώς δουλεύει το σύστημα για τα πρόωρα νεογνά στο τμήμα Νεογνολογίας του οποίου ηγείσθε;
Εμείς έχουμε δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα συνοχής και υποστήριξης των πρόωρων νεογνών αλλά και των γονιών τους. Τους παρέχουμε τη δυνατότητα να είναι δίπλα στα μωρά τους νυχθημερόν, να τα ταΐζουν και να συμμετέχουν στα νέα της εξελικτικής τους ανάπτυξης. Υπάρχει ειδική ομάδα ψυχολόγων που στηρίζει τους γονείς καθώς είναι σπουδαίο να κρατηθεί η οικογενειακή συνοχή μετά από ένα τέτοιο μεγάλο στρες.
-Ποιά προβλήματα παρουσιάζουν συνήθως τα παιδιά που γεννήθηκαν πρόωρα;
Η ιατρική επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ κι έτσι τα πρόωρα παιδιά δεν παθαίνουν στην πλειοψηφία τους αιμορραγία στη θερμοκοιτίδα και εγκεφαλική παράλυση. Ωστόσο, τα πρόωρα παιδιά παρουσιάζουν ανωριμότητα στο σχολείο και πολλές φορές έχουν ψυχολογικά προβλήματα, γι αυτό χρειάζονται διαρκώς ψυχολογική υποστήριξη. Επίσης, μεγάλο ποσοστό αυτιστικών παιδιών ανήκει στην ομάδα των προώρων.
-Πέστε μας γιατρέ για το θηλασμό και για το δημόσιο θηλασμό...
Ο θηλασμός είναι υποχρεωτικός μέχρι τους έξι πρώτους μήνες και εμείς οι γιατροί τον ενθαρρύνουμε καθότι ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του νεογνού. Σήμερα υπάρχει η τάση να διαρκεί ο θηλασμός και μετά το έτος. Δεν έχουμε ακόμη στατιστικά στοιχεία επ΄αυτού για να μπορούμε να κρίνουμε αν ο παρατεταμένος θηλασμός είναι επωφελής ή προκαλεί ψυχολογικά και άλλα προβλήματα στα παιδιά.
Όσον αφορά στο δημόσιο θηλασμό είναι σπουδαίος διότι οι μητέρες μπορούν να θηλάσουν τα παιδιά τους παντού και να μην τα στερούν από τη ζωογόνα τροφή τους. Ωστόσο, μερικές φορές τα όρια ξεπερνιούνται...»
