Στη Βουλή το νομοσχέδιο για επιδότηση ενοικίου, ενίσχυση χαμηλοσυνταξιούχων και φοροελαφρύνσεις για ενεργειακές αναβαθμίσεις
Μεταξύ άλλων θεσπίζεται από το τρέχον οικονομικό έτος νέα επιδότηση ενοικίου με τη μορφή επιστροφής ποσού στους δικαιούχους.
Στο επίκεντρο του σχεδίου νόμου που κατέθεσε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στη Βουλή βρίσκονται νέα μέτρα κοινωνικής στήριξης που αφορούν την επιδότηση ενοικίου, τη μόνιμη ενίσχυση χαμηλοσυνταξιούχων και την παράταση φορολογικών κινήτρων για δαπάνες αναβάθμισης κτιρίων.
Οι ρυθμίσεις αυτές περιλαμβάνονται στα άρθρα 70, 71 και 72 του νομοσχεδίου και εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο διασφάλισης της δημοσιονομικής ισορροπίας και της κοινωνικής συνοχής. Συγκεκριμένα, θεσπίζεται από το τρέχον οικονομικό έτος νέα επιδότηση ενοικίου με τη μορφή επιστροφής ποσού στους δικαιούχους. Η ενίσχυση αυτή, η οποία παρέχεται υπό συγκεκριμένα εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια, είναι αφορολόγητη, ανεκχώρητη και ακατάσχετη, δεν υπόκειται σε εισφορές ή κρατήσεις, ενώ σε περίπτωση ψευδών δηλώσεων προβλέπεται η επιστροφή της με τόκο.
Παράλληλα, θεσμοθετείται ετήσια ενίσχυση ύψους 250 ευρώ για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες χαμηλοσυνταξιούχων, με μόνιμο χαρακτήρα από το 2025 και εφεξής. Το ποσό καταβάλλεται μέχρι την 30ή Νοεμβρίου κάθε έτους και καλύπτεται από ειδική πηγή χρηματοδότησης. Και αυτή η ενίσχυση διατηρεί το προνομιακό φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς που εξασφαλίζει ότι δεν υπόκειται σε κρατήσεις ή συμψηφισμούς με χρέη προς το Δημόσιο ή τρίτους.
Τέλος, παρατείνεται η ισχύς της υφιστάμενης φορολογικής ελάφρυνσης για φυσικά πρόσωπα που πραγματοποιούν δαπάνες ενεργειακής, λειτουργικής ή αισθητικής αναβάθμισης κτιρίων, σύμφωνα με το άρθρο 39Β του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Η επέκταση αυτή καλύπτει δαπάνες που πραγματοποιούνται εντός των φορολογικών ετών που ορίζονται ρητά στο νομοσχέδιο και έχει στόχο την ενίσχυση των πράσινων επενδύσεων στα νοικοκυριά.
Τα τρία αυτά μέτρα αποτυπώνουν τη βούληση της κυβέρνησης να στηρίξει στοχευμένα τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, ανταποκρινόμενη στις πιεστικές ανάγκες για στέγαση, αξιοπρεπή διαβίωση και ενεργειακή αναβάθμιση, χωρίς να θέτει σε διακινδύνευση τη δημοσιονομική σταθερότητα.
