Πότε ακυρώνεται πρόστιμο ΦΠΑ λόγω πλημμελούς εφαρμογής έμμεσης τεχνικής ελέγχου
Δικαστήριο ακύρωσε πράξη οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου.
Το Μονομελές ΙΒ΄ Τμήμα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την απόφαση 770/2025, έκανε δεκτή προσφυγή επιχείρησης ενοικίασης επιπλωμένων διαμερισμάτων και ακύρωσε πράξη οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τη χρήση 2016. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η φορολογική αρχή εφάρμοσε πλημμελώς τη μέθοδο «σχέσης τιμής πώλησης προς τον συνολικό όγκο κύκλου εργασιών», καθώς δεν τεκμηρίωσε επαρκώς τη συσχέτιση λειτουργικών δαπανών με τον πραγματικό κύκλο εργασιών.
Σύμφωνα με το σκεπτικό, παρότι οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου προβλέπονται από την Α.1008/2020 και την Ε.2016/2020, απαιτείται σαφής και ελέγξιμη αναγωγή από εισροές σε εκροές. Στην προκειμένη περίπτωση ο έλεγχος στηρίχθηκε κυρίως στα παραστατικά καθαρισμού κλινοσκεπασμάτων από εξωτερικό πλυντήριο και ειδικότερα στον αριθμό μαξιλαροθηκών που πλύθηκαν, για να συναχθούν «ημέρες διαμονής» και πρόσθετα έσοδα. Ωστόσο, στην έκθεση δεν ενσωματώθηκαν τα επίμαχα παραστατικά, ούτε προσδιορίστηκε με ακρίβεια ο μηνιαίος αριθμός τεμαχίων. Επιπλέον, ο προσδιορισμός της συχνότητας αλλαγής κλινοσκεπασμάτων δεν στηρίχθηκε σε κανονισμό λειτουργίας ή άλλα αντικειμενικά στοιχεία, ενώ η σχετική πολιτική δύναται να διαφοροποιείται ανά κατάλυμα και δεν συνδέεται κατ’ ανάγκη αναλογικά με τον κύκλο εργασιών.
Η φορολογική αρχή είχε συνεκτιμήσει και δύο τραπεζικές πιστώσεις, για τις οποίες δεν προσκομίστηκαν αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, ώστε να θεμελιωθεί η προσφυγή σε έμμεσες μεθόδους. Παρά ταύτα, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο τρόπος εφαρμογής της συγκεκριμένης μεθόδου δεν πληρούσε τα κριτήρια τεκμηρίωσης που θέτουν οι σχετικές κανονιστικές πράξεις: δεν αποδείχθηκε επαρκώς η αντιστοίχιση μεταβλητών δαπανών με τις παρεχόμενες υπηρεσίες, ούτε η τιμή ανά «μονάδα υπηρεσίας» και ο ακριβής όγκος συναλλαγών.
Κατά συνέπεια, τα συμπεράσματα του ελέγχου κρίθηκαν επισφαλή και ακυρώθηκαν τόσο η πράξη οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου όσο και η απορριπτική απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Το Δικαστήριο διέταξε την απόδοση του παραβόλου στον προσφεύγοντα και, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις, απάλλαξε το Δημόσιο από τη δικαστική του δαπάνη. Η απόφαση επισημαίνει ότι οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου είναι θεμιτό εργαλείο κατά της φοροδιαφυγής, υπό την προϋπόθεση της πλήρους, συγκεκριμένης και ελέγξιμης τεκμηρίωσης.
