Βραχυχρόνιες μισθώσεις: Η οικονομική συμβολή και η πίεση στην αγορά κατοικίας
Πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Ερευνών Ηλεκτρονικού Επιχειρείν του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών ασχολείται με την επίδραση της βραχυχρόνιας μίσθωσης στην ελληνική οικονομία.
Τη συμβολή των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην ελληνική οικονομία, αλλά και την περιορισμένη επίδρασή τους στη διαθεσιμότητα κατοικίας, εξετάζει η πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Ερευνών Ηλεκτρονικού Επιχειρείν (ELTRUN) του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2025.
Σύμφωνα με τα βασικά ευρήματα, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις συνεισέφεραν μεταξύ 4,5% και 5,4% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν το 2023, ενώ εκτιμάται ότι δημιούργησαν περίπου 95.000 θέσεις εργασίας. Παράλληλα, αξιοποιήθηκε μέρος του αποθέματος κενών κατοικιών, χωρίς να διαπιστώνεται γενικευμένη μείωση στη διαθεσιμότητα στέγης για μακροχρόνια μίσθωση.
Η έκθεση αναφέρει ότι το 0,4% του συνολικού αποθέματος κατοικιών στην Ελλάδα και το 1,1% των κενών κατοικιών χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για βραχυχρόνια εκμίσθωση. Στην Αθήνα τα ποσοστά εμφανίζονται παρόμοια, γεγονός που, σύμφωνα με τη μελέτη, δεν δείχνει συστηματική αφαίρεση κατοικιών από την αγορά μακροχρόνιων ενοικίων.
Η επίδραση των βραχυχρόνιων μισθώσεων στο επίπεδο των ενοικίων εκτιμάται κάτω από το 1,8%. Ως βασικές αιτίες της αύξησης των τιμών στη στέγαση εντοπίζονται η χαμηλή αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και η μειωμένη επενδυτική δραστηριότητα στον κλάδο της κατοικίας. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι μόλις το 2,3% του ΑΕΠ επενδύεται σε νέες κατασκευές, ενώ περισσότερες από 2,2 εκατομμύρια κατοικίες παραμένουν κενές.
Η πλειονότητα των οικοδεσποτών που συμμετέχουν στη βραχυχρόνια μίσθωση είναι φυσικά πρόσωπα με ένα ή δύο ακίνητα. Το μέσο μηνιαίο έσοδο ανά ακίνητο διαμορφώνεται στα 628 ευρώ πριν από φόρους και λειτουργικά έξοδα. Μόνο το 9% των ιδιοκτητών δηλώνει πρόθεση να μετατρέψει το ακίνητο σε μακροχρόνια μίσθωση, ακόμα και αν αλλάξουν οι συνθήκες.
Η μεθοδολογία της έρευνας βασίζεται σε συνδυασμό ποσοτικών δεδομένων από βάσεις όπως η AirDNA και σε πρωτογενή στοιχεία από δείγμα 1.200 οικοδεσποτών. Η μελέτη επικεντρώνεται κυρίως σε εθνικό επίπεδο, χωρίς λεπτομερή ανάλυση σε τοπικές αγορές με υψηλή πυκνότητα βραχυχρόνιων μισθώσεων.
Δεν εξετάζονται εκτενώς ζητήματα όπως η επίδραση σε συγκεκριμένες γειτονιές, η μεταβολή της κοινωνικής σύνθεσης ή η επίδραση στις τοπικές υποδομές. Επίσης, η έκθεση δεν απομονώνει πλήρως τη συνεισφορά των STR από τον ευρύτερο τουριστικό τομέα, ενώ δεν γίνεται διαχωρισμός του κύκλου εργασιών από το καθαρό κέρδος για τους οικοδεσπότες.
