Ενα πραγματικό πρόβλημα δημόσιας υγείας
Για μήνες ήταν «θέμα ταμπού» στον δημόσιο διάλογο για τη δημόσια υγεία. Κι αυτό παρότι από τον περασμένο φθινόπωρο εκπρόσωπος του ΟΑΣΑ είχε δηλώσει ότι παρατηρείται «μια συστηματική υπερ-εκπροσώπηση μεταναστών στις χώρες του ΟΑΣΑ που ασθενούν με COVID-19 ή που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του.»
Η διαπίστωση αυτή πέρασε στα «ψιλά», όπως και ένα ρεπορτάζ της ελβετικής «Basler Zeitung», από τον περασμένο Δεκέμβριο, που ανέφερε υψηλά ποσοστά ασθενούντων μεταναστών από κορωνοϊό στα ελβετικά νοσοκομεία της τάξης του 70%.
Προ ημερών διέρρευσε όμως από μια τηλεδιάσκεψη λοιμωξιολόγων και στον γερμανικό Τύπο ότι σε μια πνευμονολογική κλινική του Βερολίνου το ποσοστό των ασθενούντων στις ΜΕΘ με «μεταναστευτικές ρίζες» φτάνει στο 90%.
Σε όλη τη Γερμανία μάλιστα το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 50%, όταν η αναλογία των μεταναστών στον γενικό πληθυσμό κυμαίνεται περίπου στο 20%.
Ιδιαίτερα υψηλό είναι όμως το ποσοστό των ασθενούντων μουσουλμάνων, οι οποίοι στο γενικό πληθυσμό της Γερμανίας δεν ξεπερνούν το 5-6%.
Οι γιατροί αναφέρονται μάλιστα και μια σειρά από συγκεκριμένες αιτίες αυτής της ιδιαιτερότητας της πανδημίας, που επιβεβαιώνουν αυτό που οι ίδιοι οι Γερμανοί γιατροί θεωρούν όντως σαν ένα «πραγματικό πρόβλημα»: φτώχεια, μεγάλες οικογένειες, μικρότερα διαμερίσματα, συχνότερη χρησιμοποίηση ΜΜΜ, πολυπρόσωπες γιορτές κι εκδηλώσεις, εργασίες που δεν είναι εύκολη η διατήρηση αποστάσεων κ.α.
Η απόκρυψη για πολλούς μήνες αυτής της πραγματικότητας από την γερμανική κυβέρνηση δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς, όπως λέγεται από ιατρικούς κύκλους, υπάρχει «ο φόβος για πολιτική εργαλειοποίηση του θέματος από συγκεκριμένους κύκλους» και πως έτσι θα προκαλούνταν ένας αχρείαστος «δημόσιος διάλογος περί ρατσισμού».
Η πιθανότητα να προστεθεί στη γενική δυσαρέσκεια για τη διαχείριση του κορωνοϊού από την κυβέρνηση Μέρκελ και άλλη μια εξίσου σοβαρή παράμετρος είναι μεγάλη, καθώς σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού θα δημιουργούνταν η εντύπωση πως οι μετανάστες με την ιδιαίτερη κι ανεξέλεγκτη συμπεριφορά τους είναι οι «ενισχυτές της πανδημίας», αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους της μόλυνσης του ευρύτερου πληθυσμού αλλά και της οικονομικής κατάρρευσης.
Οι γιατροί μιλούν ξεκάθαρα, αν και κάπως κυνικά, πάντως για «ασθενείς με επικοινωνιακούς φραγμούς», ενώ και μια δημοσκόπηση έδειξε ότι οι κυβερνητικές προειδοποιήσεις για την πανδημία δεν φτάνουν καν στους ανθρώπους με «μεταναστευτικό υπόβαθρο», οι οποίοι ζώντας σε «παράλληλες κοινωνίες» και «γκέτο» ούτε ενημερώνονται σωστά, ούτε ακολουθούν όλες τις συστάσεις και βεβαίως ούτε ελέγχονται όσο θα έπρεπε γι’ αυτό.
Επιπρόσθετα, δεν υπήρξε και κάποια ιδιαίτερα στοχευμένη κρατική καμπάνια γι’ αυτό το τμήμα του πληθυσμού, ούτε όμως και κάποια ενημέρωση επ’ αυτού στο υπόλοιπο τμήμα του πληθυσμού.
Πάντως, η διαρροή αυτής της πραγματικότητας προκαλεί ήδη πονοκεφάλους στην κα Μέρκελ, ενόψει μάλιστα ενός εκλογικού 2021 που εκτός από τις ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο, που θα σημάνει το τέλος της 16χρονης «εποχής Μέρκελ», περιλαμβάνει και 5 κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις σε ομόσπονδα κρατίδια.
ΥΓ. Θα ήταν άραγε μεγάλη απαίτηση και υποβολιμαία ερώτηση αν ήθελε κάποιος να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει με το θέμα αυτό και στις ελληνικές ΜΕΘ και αν υπάρχει όντως και στην Ελλάδα «πραγματικό πρόβλημα»; Ή μήπως ο κίνδυνος να προκληθεί «ρατσιστικός διάλογος» και στην Ελλάδα θεωρείται πιο σημαντικός από αυτόν του περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού; Μήπως και σε αυτό το θέμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί τα χνάρια της κας Μέρκελ;
