Ενθάρρυνση σε δημιουργούς-ποιητές για ιστορική ποίηση (της Παρθένας Τσοκτουρίδου)
Σκοπός μιας λογοτεχνικής αναφοράς στην ιστορική και εθνική ποίηση είναι να αφυπνιστούν οι μικροί, αλλά και μεγάλοι αναγνώστες στην ιστορική συνείδηση μέσα από τις θύελλες των επιθέσεων των εχθρών της Ελλάδας, τις ηρωικές μας πάλες, τον θάνατο και τον θρήνο γι' αυτόν, καθώς και τις νίκες, αλλά και τις συντριβές μας από τις δυνάμεις του εχθρού.
Οι περίοδοι της δουλείας των Ελλήνων, η απελευθέρωση τους απ' αυτήν και η δικαίωση τους για τον αγώνα της λευτεριάς είναι τα δείγματα της ιστορίας ενός ποιητικού έργου μέσα από ενότητες γεμάτες από φως και δόξα για τους ήρωες, με δυνατή και ορθή διατύπωση, η οποία διηγείται τη δύναμη και το μεγαλείο τους.
Η λεβεντιά, η παλικαριά, η γενναιότητα, η φιλοπατρία και η θυσία των Ελλήνων ηρώων για την Πατρίδα υμνείται και γίνεται αισθητή ακόμη κι από την ίδια τη φύση.
Τα υπερφυσικά στοιχεία και οι συνομιλίες των νεκρών με τους ζωντανούς δίνουν στους αναγνώστες το «ιστορικό γίγνεσθαι» μέσα από τη μνήμη, τη θύμηση, την ανάμνηση, την ιστορία.
Στα ιστορικά ποιητικά έργα, με επιμέρους ιστορικές αναφορές, όπου κυριαρχεί ο ανθρώπινος τόνος, συνδυασμένος με την κλασική λιτότητα, γίνεται πιο εύκολα ευπρόσδεκτο από την νέα ποιητική γενιά.
Φροντίζοντας τα ιστορικά ποιήματα να έχουν ζωγραφική φαντασία και απεικόνιση, καθώς και εξαιρετική ευαισθησία, θα μιλούν από μόνα τους απλά, παραστατικά και άμεσα, με σύμβολα ζωντανά και κατανοητά, έχοντας την προσωπική σφραγίδα του κάθε δημιουργού-ποιητή και την επώνυμη παρέμβαση.
Οι ευχές στη νέα δημιουργική γενιά της ποίησης (και όχι μόνο) είναι να παίρνει τα παραδείγματα των προγόνων της και να ακολουθεί πρωτοστατώντας τα χνάρια τους για να έχουμε ένα έθνος με θρησκευτικές κι εθνικές ρίζες που πάντα θα βρίσκει το δρόμο του για τη λευτεριά σε αγώνες σκλαβιάς και δουλοσύνης.
