Ουδείς μπαίνει στο σπίτι σου άμα δεν του ανοίξεις την πόρτα (της Παρθένας Τσοκτουρίδου)

Η Ελληνική υστερία της οικονομικής κρίσης εδράζεται στο γεγονός ότι το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε με τη βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμεων και στηρίχτηκε απ' αυτές για να υπάρξει. Έτσι, τα οικονομικά της χώρας μας ελέγχονται πάντα απ' αυτές σε μια σχέση ολοκληρωτική και αποπνικτική.



Για όλα τα κακά της μοίρας μας δυστυχώς ευθύνονται οι επεμβάσεις της ΕΟΚ κατόπιν βέβαια δικής μας παράκλησης ή πρόσκλησής μας, μέσω των Ελλήνων πολιτικών μας. Ζητούμε προστασία και δηλώνουμε απόλυτη υποταγή ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα να επεμβαίνουν παντελώς οι Μεγάλες Δυνάμεις στη χώρα μας, οι οποίες παρεμβαίνουν κατά τα συμφέροντα τους.

Ουδείς όμως μπαίνει στο σπίτι σου άμα δεν του ανοίξεις την πόρτα.

Αυτό ισχύει με μας και με τις Μεγάλες Δυνάμεις, με τις οποίες βρισκόμαστε συνεχώς σε σχέσεις αγάπης-μίσους, εφόσον αυτές βρίσκονται πάντα στο προσκήνιο ενώ εμείς στο παρασκήνιο της πολιτικής ζωής. Η Ελλάδα ακολουθεί το μοντέλο της ανάπτυξης της στις υπαγορεύσεις του Δυτικού Στρατοπέδου αγνοώντας την ύπαρξη του Ανατολικού Μπλοκ.

Ποζάρει ως μικρο-μεγάλη Ευρωπαϊκή Δύναμη περιφρονώντας τον φτωχό λαό της που πεινάει, αρνούμενη να κηρύξει επισήμως πτώχευση, ανοίγοντας ταυτόχρονα την πόρτα στους λίαν επικίνδυνους λαθρομετανάστες παντός είδους κι αφήνοντας ανενόχλητους τους ξένους ληστοσυμμορίτες να μας καταληστεύουν γενικώς και ειδικώς.

Η χώρα μας φαίνεται στ' αλήθεια να μη ξέρει ποια είναι, ποιοι είναι οι δικοί της άνθρωποι, οι ημέτεροι και ποιοι είναι οι άλλοι, οι υμέτεροι. Η ανάγκη για οικονομική, πνευματική και κοινωνική επικοινωνία είναι επιτακτική στις μέρες μας, όπως και η επιλογή μας για το ποιοι θα είναι οι υποστηρικτές μας. Ένα ζήτημα, που ακόμη δεν έχουμε μελετήσει μάλλον καλά για να κάνουμε ανοίγματα συνεργασιών ουσιαστικά και οργανωμένα δίχως επιπολαιότητες κι αποπροσανατολισμούς.

Βιώνουμε καθημερινά τα ειρωνικά κι επικριτικά σχόλια των Ευρωπαίων κατηγόρων μας με συνέπεια να έχουμε χωρίσει από μόνοι μας τους Έλληνες σε Ανθέλληνες και σε Φιλέλληνες δίχως τίποτα ενδιάμεσο. Μισούμε τους μεν, λατρεύουμε τους δε, δίχως όμως ν' αγαπούμε τους επαναστατημένους Έλληνες, για τους οποίους τρέφουμε ανθελληνική συμπεριφορά κι αχαριστία.

Η ελληνική αυτή υστερία γεννάει ανταγωνιστικούς και βάρβαρους εριστικούς υπανθρώπους. Για το γεγονός αυτό ευθύνεται βεβαίως η ξένη βία των Ευρωπαίων, η οποία γίνεται ολοένα βιαιότερη και μας θυμίζει ολοένα τις Χιτλερικές γενοκτονίες, που έχουν Ναζιστικές ρίζες και οδηγούν σε παγκόσμιους πολέμους. Τα ασυγχώρητα Ευρωπαϊκά λάθη μας οδηγούν βήμα προς βήμα σε κράτος των ζητιάνων, οι οποίοι με τα παραληρήματά τους διασκεδάζουν τους τρανούς της Δύσης.

Εάν δεν σταματήσουμε κάποτε ν' απλώνουμε τα χέρια στα παράθυρα της ελεημοσύνης των Ευρωπαίων, τότε και μόνο τότε θα κάνουμε προόδους στο πολιτικό μας γίγνεσθαι και θ' αναπληρώσουμε τα κενά μας με μια παγκόσμια αρχή. Η ψωροκώσταινα Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει το ως άνω προαναφερθέν δόγμα: «Ουδείς μπαίνει στο σπίτι σου άμα δεν του ανοίξεις την πόρτα».

Και η χώρα μας αυτό πρέπει να κάνει. Να κλείσει την πόρτα της στους Δυτικούς βάρβαρους, οι οποίοι αποδείχτηκαν βάναυσοι και εκ φύσεως αιμοδιψείς.