Header Ads

Καθημερινή: «Αν η Ραχήλ Μακρή δεν ηρεμήσει, η υγεία της διατρέχει κίνδυνο»

Sex and the Parliament 
Του Στέφανου Κασιμάτη

Η οργή είναι το επίσημο ύφος -και, εδώ που τα λέμε, η μόνη πολιτική στάση- του κόμματός της. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, αν ανήκα στους οικείους της (που δεν ανήκω, δόξα τω Θεώ!), κατ’ αρχάς θα εξέταζα σοβαρά την έντιμη διέξοδο από το πρόβλημα διά της αυτοκτονίας.
Αν δεν υπέκυπτα στον πειρασμό, τότε δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ από την ανησυχία μου για την κατάστασή της. Η ανυπόφορη εριστικότητα αυτής της γυναίκας, σε συνδυασμό με την απειλή που εκπέμπει το μονίμως βλοσυρό ύφος της, με κάνουν να διαισθάνομαι ότι, αν η Ραχήλ Μακρή δεν ηρεμήσει, αν δεν βρει έναν τρόπο να διαχειριστεί την οργή που την κατατρώει (και φαίνεται τόσο έντονα στο πρόσωπο της...), η υγεία της διατρέχει τον κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

Προχθές, στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, η βουλευτίνα Κοζάνης των ΑΝΕΛ ωρυόταν με πρωτοφανές μίσος κατά των βουλευτών της Ν.Δ.: «Θα σας κρεμάσουμε, προδότες». Αυτοί, από την πλευρά τους, είτε λόγω της εύλογης αμηχανίας είτε λόγω της φυσιολογικής ανθρώπινης κατανόησης για το δράμα της, την αγνόησαν. Ομως πάντα υπάρχει και το αφελές λεβεντόπαιδο, που μπερδεύει την ευθιξία με την περηφάνια και θα σπεύσει να απαντήσει. Στον ρόλο αυτό ανταποκρίθηκε ο επιβλητικός -ως προς τον σωματικό όγκο του και μόνον- Δάνης Τζαμτζής. Της απηύθυνε μια φράση, η οποία συνεκδοχικώς ερμηνευόμενη ισοδυναμεί με την απειλή ότι θα την «απαυτώσει» και μάλιστα με τον συγκεκριμένο τρόπο ο οποίος αποκλείει την περίπτωση εγκυμοσύνης.

Να βεβαιώσω, πρώτα απ’ όλα, ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος πραγματοποίησης της απειλής - αυτό το αντιλαμβάνεται αμέσως ο οιοσδήποτε, εφόσον έχει εικόνα της υπερμεγέθους κοιλιάς του συμπαθούς βουλευτή Πέλλας. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνοντας την προϊούσα εξαχρείωση του κοινοβουλευτικού λόγου, αναρωτιέμαι μήπως οι πολιτικοί μας, ίσως εξαιτίας της έξης τους να ικανοποιούν άκριτα τις απαιτήσεις του πλήθους, χωρίς να το συνειδητοποιούν ανταποκρίνονται στο εμετικό σύνθημα των «αγανακτισμένων» της πλατείας Συντάγματος. Ευτυχώς, δεν την έκαψαν ακόμη, αλλά σιγά σιγά κάνουν τη Βουλή να θυμίζει όλο και περισσότερο τον χαρακτηρισμό που της απέδιδε το σύνθημα...


Η ζωή στον ορνιθώνα 
 Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Το κρεμεζί το φόρεμα, ροδακινί ή καρπουζί, ροδί ή ό,τι άλλο επιθυμείτε που φορούσε η κ. Ραχήλ Μακρή προχθές στη Βουλή δεν ήταν παρά η χλωμή αντανάκλαση του κόκκινου που έβραζε μες την ψυχή της. Οχι το κόκκινο της κομμουνιστικής διεθνούς, αλλά το άλλο, το κόκκινο του αίματος που κοχλάζει και γουργουρίζοντας διψάει και πεινάει για το υπέρτατο αγαθό της ανεξαρτησίας. Διότι η κ. Μακρή, την επομένη της διακοσιοστής εικοστής τετάρτης επετείου από την κατάληψη της Βαστίλλης, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και είδε εαυτήν με σκούφο φρυγικό, και ως ηρωική κοζανίτισσα Μαριάννα, απείλησε τους προδότες του Εθνους με κρεμάλες. Ευτυχώς ή δυστυχώς η θλιβερή εφεύρεση του δόκτορος Γκιγιοτέν έχει περιπέσει σε αχρηστία προ πολλού.

Δεν θα σχολιάσω τις αντιδράσεις που προκάλεσε η πρότασή της. Δεν είναι του επιπέδου σας, φίλοι αναγνώστες. Αντιθέτως, δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο τον τρόπο με τον οποίο οι κρίσιμες ψηφοφορίες στην Βουλή επηρεάζουν τον ψυχισμό των βουλευτών. Πώς απελευθερώνουν τον πλούτο του ψυχικού τους κόσμου, πώς προκαλούν ακραίες φαντασιώσεις τις οποίες, υπό κανονικές συνθήκες, οι ίδιοι δεν θα τολμούσαν να εκμυστηρευθούν ούτε στον σύντροφό τους. Οταν μια κυρία, εν μέσω θέρους, φαντασιώνεται κρεμάλες αξίζει όλη μας τη συμπάθεια. Χρειάζεται κατανόηση για τις δύσκολες στιγμές που περνάει, ένα βλέμμα έστω, και γι’ αυτό δεν συμφωνώ καθόλου με την πρόταση που της έκανε ο κ. Τζαμτζής της Ν.Δ., η οποία, το επαναλαμβάνω, δεν είναι του επιπέδου σας και ως εκ τούτου δεν την αναφέρω.

Καθημερινή
Από το Blogger.