Header Ads

Θεατρική παράσταση το Σάββατο στην Πτολεμαΐδα - Δείτε ποια

Ο Σύλλογος Ενάντια στις Εξαρτήσεις, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του στον τομέα της πρόληψης, σας προσκαλεί το Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 και ώρα 18:00 στο Πνευματικό Κέντρο Πτολεμαΐδας, όπου η θεατρική ομάδα εφήβων του Συλλόγου θα παρουσιάσει το έργο του Δημήτρη Ψαθά: «Ιφιγένεια…εν Μαύροις». Την επιμέλεια του έργου και τον συντονισμό της ομάδας ανέλαβαν η Φωτεινή Βύρλιου, φιλόλογος και ο Δημήτρης Πενέκελης, ψυχολόγος.


Το μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης θα καλύψουν εφηβικά μουσικά σχήματα. Είσοδος ελεύθερη.

Με τιμή
Το Διοικητικό Συμβούλιο

Βιογραφικό Σημείωμα:
O δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς γεννήθηκε το 1907 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Από το 1925 εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά («Ελεύθερο Βήμα», «Αθηναϊκά Νέα», «Ελευθεροτυπία», «Ταχυδρόμος»), και χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους του χρονογραφήματος. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1937, με την έκδοση της συλλογής ευθυμογραφημάτων «Η Θέμις έχει κέφια». Ακολούθησαν πολλά ανάλογα έργα, όλα στο χώρο της σατιρικής ευθυμογραφίας, με κορυφαία τη «Μαντάμ Σουσού» του 1940. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1940 με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», που ανέβηκε από το θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν έργα όπως: «Φον Δημητράκης», «Μικροί φαρισαίοι», «Ένας βλάκας και μισός», «Η Χαρτοπαίχτρα», «Ξύπνα Βασίλη», που γνώρισαν επιτυχία στη σκηνή και πολλά μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με ανάλογη επιτυχία. Τη δραματική περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής, ο Δημήτρης Ψαθάς περιέγραψε με το δικό του τρόπο στα βιβλία του «Χειμώνας του '41» (1945), «Αντίσταση» (1945) και «Χιούμορ μιας εποχής» (1946). Ταξίδεψε σε Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Τουρκία, Αίγυπτο και περιέλαβε τις εντυπώσεις του στα βιβλία «Κάτω από τους Ουρανοξύστες» (1950), «Στη χώρα των μυλόρδων» (1951) και «Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια» (1951), που συνδυάζουν δημοσιογραφικά και ευθυμογραφικά στοιχεία με κοινωνικά και πολιτικά σχόλια. Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου του 1979.

Λίγα λόγια για το έργο: Στο μικρό θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά «Ιφιγένεια… εν Μαύροις», ο τίτλος και τα πρόσωπα είναι εμπνευσμένα από την αρχαία τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του 414 πΧ. Το βασικό θέμα του αρχαίου δράματος ήταν η συνάντηση των δύο αδελφών, της Ιφιγένειας και του Ορέστη. Ένα θεϊκό τέχνασμα και ο Τρωικός πόλεμος είχαν χωρίσει τ’ αδέρφια για πάνω από είκοσι χρόνια. Το περιεχόμενο όμως της τραγωδίας συνόψιζε κυρίως τα βάσανα της γενιάς των Ατρειδών.

Το 1942, ο θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς παρουσίασε την δική του «Ιφιγένεια…εν Μαύροις» στο βιβλίο του «Χειμώνας του ‘41». Πρόκειται για ένα σατιρικό έργο που αναφέρει πως σμίξανε δύο αδέρφια, η Ιφιγένεια και ο Ορέστης, που είχαν γίνει αγνώριστοι από την πείνα. Στο έργο περιγράφεται η πείνα τον καιρό της Κατοχής και συνοψίζονται τα βάσανα του ελληνικού λαού. Ο τίτλος του έργου μπορεί να ερμηνευτεί ως η Ιφιγένεια στη χώρα των μαύρων. Οι μαύροι ήταν οι μαυραγορίτες αλλά μπορούσε να είναι και οι «μαύροι» Γερμανοί ή η «μαυρίλα» του φόβου ή η «μαύρη» πείνα!

Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας: «Η παρωδία αυτή παίχτηκε την 1η Φεβρουαρίου 1942 στη μεγάλη παράσταση του "Φανού των Συvτακτών. Η Γερμανική λογοκρισία που την ενέκρινε όταν την είδε στη σκηνή κατάλαβε ότι κάτω από το πρόσχημα της χοντροκομμένης παρωδίας δινόταν μια ζωηρή κι αληθινή εικόνα της πείνας και απαγόρευσε να ξαναπαιχτεί. Ένας Γερμανός ελληνιστής εξ άλλου, με ιερή συγκίνηση διαμαρτυρήθηκε στην "Ένωση Συντακτών" και στην ελληνική λογοκρισία γιατί ... διασυρόταν ο Ευριπίδης! Οι χιλιάδες των νεκρών μας ωστόσο δεν εκίνησαν καθόλου ούτε την οργή ούτε καν την προσοχή του σοφού Γερμανού ελληνολάτρη. Η παρωδία ανεβάστηκε κανονικά σαν αρχαία τραγωδία με χορό και μουσική υπόκρουση που είχε γράψει ο μαέστρος Βιτάλης. Την Ιφιγένεια είχε παίξει ο Μαυρέας, τον Ορέστη ο Μάνος Φιλιππίδης, τον Πυλάδη ο Χριστοφορίδης, την κορυφαία του χορού η Μαρίκα Νέζερ, τον Εξάγγελο ο Ανακτορίδης».
Από το Blogger.