Ποια είναι η μητέρα με το πλακάτ «Έχουν και οι αστυνομικοί μάνες»
Τα παιδιά τους γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '90. Οι οικογένειες του Νίκου Ρωμανού, του Δημήτρη - Ανδρέα Μπουρζούκου και του Γιάννη Μιχαηλίδη ζουν στα «καλά» προάστια της Αθήνας, είχαν τη δυνατότητα να προσφέρουν στα παιδιά τους μόρφωση, ευκαιρίες και κατά τεκμήριο μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Η οικογένεια της Λιάνας Τσολερίδου, της γυναίκας που υπερασπίστηκε χθες έξω από τα δικαστήρια της Κοζάνης το δικό της παιδί, που είναι αστυνομικός - συνομήλικος, περίπου με τους κατηγορουμένους, δεν έχει τα ίδια προνόμια. Αγρότης ο άνδρας της, οδηγός φορτηγού η ίδια, μεγαλώνουν τα παιδιά τους σ' ένα χωριό πνιγμένο στην τέφρα των ορυχείων της ΔΕΗ κοντά στην Πτολεμαΐδα. Τα παιδιά των τριών πρώτων οικογενειών δηλώνουν αναρχικοί - επαναστάτες. Το παιδί της τέταρτης οικογένειας πάλεψε για να εξασφαλίσει τα περίπου 700 ευρώ που είναι ο μισθός του αστυνομικού
Υπερασπίζονται τις επιλογές των παιδιών τους και στη βία.
Ως γονείς έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να υπερασπίζονται τα παιδιά τους. Ακόμη κι όταν εκείνα έχουν σηκώσει όπλα και έχουν απειλήσει με Καλάσνικοφ ανθρώπινες ζωές. Θα τα υπερασπίζονται, όπως λένε, «μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους».
Σε αυτή τη λογική έχουν κινηθεί οι γονείς των τριών εκ των συλληφθέντων για τη διπλή ληστεία του Βελβενδού που μίλησαν δημόσια. Οι οικογένειες του Νίκου Ρωμανού, του Γιάννη Μιχαηλίδη και του Δημήτρη-Ανδρέα Μπουρζούκου πρόσφεραν στα παιδιά τους μόρφωση και άνεση πάνω από τον μέσο όρο, εμφυσώντας τους καλλιτεχνικές και πνευματικές ανησυχίες. Τώρα υπερασπίζονται τις επιλογές τους, ακόμη και στη βία.
«Είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον γιο μου, που αγωνίζεται ενάντια σε μία παράνομη και σάπια κοινωνία, και άνομη, και θα τον υπερασπιστώ μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός μου», είπε η συγγραφέας Παυλίνα Νάσιουτζικ για τον μοναχογιό της, ενώ μίλησε για βάναυση κακοποίηση του ίδιου και των άλλων συλληφθέντων: «Τα παιδιά είναι πολύ χτυπημένα. Χτυπήθηκαν όλα μέσα στην Ασφάλεια».
Η γιατρός Παντελία Βεργοπούλου, μητέρα του Δημήτρη-Ανδρέα Μπουρζούκου, από την πρώτη στιγμή στάθηκε στο πλευρό του. Ηταν η πρώτη που κατήγγειλε κακοποίηση των συλληφθέντων, υποστηρίζοντας ότι παραβιάστηκαν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Ο σύζυγός της, αγιογράφος Γιάννης Μπουρζούκος δήλωσε ότι η οικογένειά του είναι αναρχική και μιλώντας στον Alpha είπε, χθες: «Θέλω να πω στον γιο μου ότι είναι λεβέντης, όρθιος παρά τους βασανισμούς».
«Για ποιο πράγμα να μετανιώσει;» ήταν η απάντηση της Γεωργίας Μιχαηλίδη στη σχετική ερώτηση για τον γιο της Γιάννη. «Οχι, ό,τι έκανε είναι πολιτική θέση». Μαζί με το σύζυγό της υπερασπίστηκαν τις επιλογές του παιδιού τους που κάποτε αποτελούσε πρότυπο μαθητή στη γειτονιά του. «Είχα να δω το παιδί μου δύο χρόνια. Μόνο από κάποια τηλεφωνήματα είχα καταλάβει ότι περνούσε δύσκολα», είπε στην τηλεόραση του Alpha.
«Κι εγώ είμαι περήφανη για το παιδί μου, τον αστυνομικό»
Στάθηκε ανάμεσα στον αστυνομικό κλοιό των ΜΑΤ και τους περίπου 50 αντιεξουσιαστές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τα δικαστήρια της Κοζάνης, προκειμένου να συμπαρασταθούν στους τέσσερις συλληφθέντες. Η 45χρονη Λιάνα Τσολερίδου έβγαλε από την τσάντα της ένα αυτοσχέδιο πλακάτ με το μήνυμα «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες». Αμίλητη, το έστρεψε προς τους αντιεξουσιαστές. Παρέμεινε αμίλητη και όταν εκείνοι άρχισαν να την υβρίζουν, να τη λοιδορούν και να φωνάζουν συνθήματα εναντίον των αστυνομικών. Ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων την απομάκρυνε για να μην υπάρξει μεγαλύτερη ένταση.
«Δεν ήθελα ούτε να διαμαρτυρηθώ ούτε να πάρω κάποια θέση για την υπόθεση της ληστείας στον Βελβενδό. Δεν ήθελα να στείλω κάποιο πολιτικό μήνυμα, απλώς ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω με κάποιον τρόπο στους γονείς των συλληφθέντων, που δήλωσαν ότι είναι περήφανοι γι’ αυτούς. Κι εγώ είμαι περήφανη για το παιδί μου, που είναι περίπου συνομήλικος των συλληφθέντων, 22 χρονών και αστυνομικός», είπε αργότερα στα «ΝΕΑ» η κ. Τσολερίδου.
Η πολύτεκνη μητέρα – ο 22χρονος αστυνομικός είναι το μεγαλύτερο παιδί της και τα άλλα τρία είναι μαθητές – δεν είχε προσχεδιάσει τη διαμαρτυρία της. «Το πρωί, πριν κατέβω στην Κοζάνη για μια προσωπική υπόθεση στα δικαστήρια, παρακολούθησα στην τηλεόραση τις δηλώσεις των γονιών των συλληφθέντων, που δήλωναν περήφανοι για τα παιδιά τους. Οταν είδα τους συγκεντρωμένους νεαρούς, έγραψα το μήνυμα στο χαρτόνι και απλώς το έδειξα προς το μέρος τους».
Η ζωή της κ. Τσολερίδου και της οικογένειάς της δεν είναι εύκολη. Ο σύζυγός της είναι αγρότης, ενώ η ίδια έχει φορτηγό με το οποίο μεταφέρει, εδώ και δέκα χρόνια, για λογαριασμό της ΔΕΗ τέφρα στα παλιά ορυχεία. Κατοικεί στον Αγιο Δημήτριο, ένα χωριό δίπλα στο εργοστάσιο, το οποίο, αντίθετα με τα γειτονικά χωριά στο λεκανοπέδιο της Πτολεμαΐδας, δεν μετεγκαταστάθηκε, καθώς εκεί δεν βρέθηκε αξιοποιήσιμο κοίτασμα λιγνίτη.
